Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
ubiegać się — {{/stl 13}}{{stl 7}} starać się o coś; zabiegać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ambitny pracownik ubiega się o posadę dyrektora. Od roku ubiegam się o wyższe wynagrodzenie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
starać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, starać sięam się, starać sięa się, starać sięają się, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} podejmować działania zmierzające do osiągnięcia, otrzymania, załatwienia czegoś; zabiegać o … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ubiec — a. ubiegnąć dk Vc, ubiegnę, ubiegniesz, ubiegnij, ubiegł, ubiegłszy ubiegać ndk I, ubiecam, ubiecasz, ubiecają, ubiecaj, ubiecał 1. tylko dk «biegiem przebyć jakąś drogę; przebiec» Ubiegł trzysta kroków. 2. częściej dk «przybiec, przyjść, zrobić… … Słownik języka polskiego
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
pchać — ndk I, pcham, pchasz, pchają, pchaj, pchał, pchany pchnąć dk Va, pchnę, pchniesz, pchnij, pchnął, pchnęła, pchnęli, pchnięty, pchnąwszy 1. «posuwać coś, rzadziej kogoś przed sobą; napierając na coś przesuwać» Pchać taczki, wózek. Pchnąć drzwi.… … Słownik języka polskiego
ręka — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ib, lm M. ręce, D. rąk, N. rękami {{/stl 8}}{{stl 7}}|| {{/stl 7}}{{stl 8}}rękoma {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} chwytna część kończyny górnej od nadgarstka aż do palców; dłoń : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sięgać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sięgaćam, sięgaća, sięgaćają {{/stl 8}}– sięgnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, sięgaćnę, sięgaćnie, sięgaćnij, sięgaćnął, sięgaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wykonywać… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
ganiać — ndk I, ganiaćam, ganiaćasz, ganiaćają, ganiaćaj, ganiaćał, ganiaćany 1. «biegać, pędzić, uganiać się» Ganiać po lesie, po polu. przen. pot. «ubiegać się o coś» Ganiać za korepetycjami, za pracą. 2. «ścigać kogoś (lub coś), pędzić za kimś, starać… … Słownik języka polskiego
laur — m IV, D. u, Ms. laurze; lm M. y 1. «liście, gałązki drzewa laurowego; wieniec z liści tego drzewa będący u starożytnych Greków i Rzymian symbolem zwycięstwa i nagrodą; wawrzyn» Laur olimpijski. Dzieckiem w kolebce kto łeb urwał Hydrze, ten młody… … Słownik języka polskiego
